Pored traktora bez vozača koji reže brazdu dugu i pravnu kao špagom ocrtanu, i sada, i ako u osmoj deceniji, gazi Stojan Vuković iz Laminaca, najvećeg sela u Lijevče polju.
Stojana u ovom kraju mnogi poznaju kao Titovog orača zbog pregršti medalja osvojenih na predratnim takmičenjima u oranju pod nazivom “Titova brazda”, organizovanim u mnogim mjestima bivše državej od Triglava do Đevđelije. O tome svjedoče i isječci iz novina, diplome, medalje i druga priznanja koja ovaj vrijedni poljoprivrednik čuva u porodičnoj arhivi.
“Na takmičenjima najboljih orača bivše Jugoslavije, prije pedeset godina, mnoge sam impresionirao napuštanjem traktora u toku oranja. Ubrazdim na početku njive, podesim upravljač i traktorske komande pa lagano, p,eške pored ove poljoprivredne mašine sve do kraja duge parcele,” opisuje Stojan vještinu po kojoj se oduveijk razlikovao od ostalih traktorista. Poljoprivredu, njivu i brazdu zavolio je u djetinjstvu, trudio se da nauči što više, da uzore, podrlja, posije žito i obezbijedi rekordnu proizvodnju pšenice, kukuruza, ječma…
“U svemu je najvažnija brazda. Ona predstavlja početak, temelj svakog seoskog posla. Ukoliko je njiva kvalitetno i na vrijeme uzorana, u takozvanom agrotehničkom roku, kada zemljište ima dovoljno vlage, kada je brazda složena kao knjiga, seljak ima čemu da se nada. Od brazde sve počinje i sve zavisi,” uvjerava nas ovaj domaćin koji tokom decembra, koristi povoljno vrijeme za oranje. Kaže da je navikao raditi i da je njegov život nezamisliv bez braze.
Takmičenje “Titova brazda”, kaže, djelovalo je stimulativno na mlade poljoprivrednike, kao što sam ja bio u vrijeme najvećih uspjeha u ovoj disciplini.
“Meni je tada bilo važno takmičiti se, pobjeđivati, učiti kako se ore ali rade drugi poslovi u poljoprivredi. Za mene je oranje bilo ponos a ne stid ili sramota, kao što sadašnje generacije mladih to smatraju, doživljavaju…
I zato sam i sada spreman, sposoban da se takmičim,” odlučno svoje stavove o selu, poljoprivredi i oranju iznosi najpoznatiji Lijevčanin među poljoprivrednicima. On se oduvijek borio za bolju organizovanost seljaka, unapređenje zadrugarstva, raznih vidova udruživanja.
Politički rad
Vuković je bio član Centralnog komiteta SK BiH u njegovom poslednjem sazivu. Pokazujući fotografiju na zidu, on svjedoči i o dugoj tradiciji zadrugarstva u Lamincima. Prvi Upravni odbor, zabilježeno je na crno-bijelom, požutjelom dokumentu, u bilješci ispod fotografije, formiran je 4. decembra 1933. godine.
Milan PILIPOVIĆ