Treću godinu zaredom organizujemo “Ljubicu” i to je definitivna potvrda toga da je pozorište uvijek potrebno, da je kultura potrebna i, na kraju krajeva, potvrda da je zaista jako dobar tim okupljen oko ovog festivala.
Rekao je ovo za “Glas Srpske” pozorišni i filmski glumac Zlatan Vidović, takođe i direktor Gradskog pozorišta Gradiška, koje već treći put organizuje “Ljubicu”, Festival pozorišta Republike Srpske priređen u znak sjećanja na prvu profesionalnu glumicu u BiH Ljubicu Stefanović Lazić (1888 – 1946). Treće izdanje “Ljubice” biće održano od danas do 23. maja u Kulturnom centru Gradiška, na sceni Gradskog pozorišta Gradiška, a Vidović ističe da je ključni motiv ove manifestacije fokus na pozorišnu scenu Republike Srpske.
– Iza festivala stoji mala, ali odbrana ekipa ljudi koji vole pozorište, prije svega entuzijasta koji su uz pomoć Gradske uprave Gradiške, resornog Ministarstva kulture, Kabineta predsjednika Republike Srpske i svih ostalih institucija koje su shvatile značaj ovakvog jednog festivala i značaj decentralizacije kulture unutar Republike Srpske, stvorile festival koji je prvi put okupio sva profesionalna pozorišta iz Republike Srpske na jednom mjestu. Festival gdje kolege imaju priliku da vide rad drugih kolega, da se druže kroz razne radionice, kroz masterklasove. Kompletan kolektiv Gradskog pozorišta Gradiška jako je ponosan na to. Mi smo jedno malo pozorište, relativno novo, i organizovati jedan festival, koji traje sedam dana sa svim popratnim sadržajem, jeste veliki zalogaj, međutim, nekako uz pomoć dobrog tima uspijevamo da to izguramo na ponos Gradiške i na ponos čitave pozorišne scene Republike Srpske – jasan je Vidović.
Festival će biti otvoren koprodukcijskom predstavom Narodnog pozorišta Istočno Sarajevo i Gradskog pozorišta Gradiška “Terra incognita”, a na završnoj festivalskoj večeri, u čast nagrađenima, biće igran komad “Frenki i Džoni” u izvođenju Slobode Mićalović i Igora Đorđevića.
Takmičarski program počinje druge festivalske večeri, a selektorka Slađana Zrnić u njega je uvrstila komade “Staklena menažerija” Narodnog pozorišta Istočno Sarajevo, “Švabica” Narodnog pozorišta Republike Srpske, “Bračno savjetovanje” Gradskog pozorišta “Jazavac” Banjaluka, komediju “Ometena u razvoju” Gradskog pozorišta “Semberija” iz Bijeljine i “Let iznad kukavičijeg gnijezda” Pozorišta Prijedor. Vidović kaže da mora u ime organizatora maksimalno pohvaliti selektorku za uloženi trud i više nego zanimljiv i kvalitetan program.
– Slađana Zrnić, prvakinja Narodnog pozorišta Republike Srpske, bila je selektor ovogodišnje “Ljubice” i doslovno je okupila sve najbolje što je bilo u prethodnoj sezoni u Republici Srpskoj. Iako smo mala scena, sa šest profesionalnih teatara: Pozorište Prijedor, GP “Jazavac”, Narodno pozorište Republike Srpske, Pozorište “Semberija”, Narodno pozorište Istočno Sarajevo i, naravno, GP Gradiška kao domaćin koji učestvuje u revijalnom dijelu programa sa komadom “Frenki i Džoni”, u kojem igraju Igor Đorđević i Sloboda Mićalović, a svi znamo, naravno, istoimeni film sa Mišel Fajfer i Al Paćinom. Važno je da publika ima šta da vidi, da ljudi shvate da pozorišta postoje u manjim sredinama i da je pozorište, u stvari, ono što sublimira čitavu energiju nas pozorišnih i filmskih radnika bez obzira na to gdje živimo – kaže Vidović.
Ime festivala jasno govori da je teatarska tradicija na obalama Save daleko starija nego što se laički misli, ali, kako Vidović ističe, od slavne prošlosti se ne živi, već se na njenim temeljima u sadašnjosti gradi temelj njene budućnosti.
– Imamo ove godine na festivalu klasičnu dramsku literaturu kao što je “Švabica”, imamo tu i “Let iznad kukavičijeg gnijezda”, komad koji svi znamo po filmu, ali i po ovoj sjajnoj postavci Pozorišta Prijedor. Tu je, naravno, i Bijeljina sa svojom komedijom “Ometena u razvoju”, koja je jedna vrhunska humoristička igra koja govori o svim našim manama u društvu. Znači, gledaćemo sve, od klasične literature do modernog pozorišta. Slađana, osim što je odabrala sjajne komade u teatarskom smislu, odabrala je i važne predstave koje govore o anomalijama u našem društvu, a opet su nekako i zabavne i edukativne i mislim da će publika u Gradišci imati priliku da uživa u različitim žanrovima, u sjajnim izvedbama glumaca i nadahnutim režijama tih predstava – dodaje Vidović.
Novina ovogodišnjeg festivala su radionice, koje drže poznati režiseri poput Nemanje Ćeranića ili kompozitori poput Petra Bilbije, što je, po riječima Vidovića, plod želje da se festival svake godine obogati novim sadržajem.
– Odlučili smo ove godine da proširimo festival i na druge sfere, tako da ćemo imati radionice. Nemanja Ćeranić, filmski reditelj, držaće radionice o filmskoj režiji u prostorima Audio-vizuelnog centra Republike Srpske. Takođe ćemo imati i glumačke radionice. Na Akademiji umjetnosti u Banjaluci moja malenkost, Džek Dimić i Saša Torlaković, koji su i članovi ovogodišnjeg žirija na festivalu, držaćemo radionice za studente glume i sve one koji budu zainteresovani. Petar Bilbija će u Kući Milanovića držati radionicu o stvaranju filmske i pozorišne muzike, tako da smo pripremili ambijentalni pristup i zaista smo se trudili da obuhvatimo što širi opseg interesovanja. Tu će biti izložbe i svirke kao i svake godine – dodaje Vidović.
Jedan od najzaposlenijih glumaca u srpskom glumištu spletom okolnosti danas igra nešto manje u pozorištu, ali iz pozicije umjetnika ali i direktora Pozorišta Gradiška, on ističe da pozorišna scena u Srpskoj hrabro korača u dobrom smjeru.
– Stvari se zaista pomjeraju naprijed. Imamo novoosnovano Narodno pozorište u Istočnom Sarajevu, već iskusne scene u Banjaluci, Prijedoru i Bijeljini, nadam se da će uskoro i Trebinje imati svoju scenu, takođe i Doboj, imamo dosta amaterskih grupa, dosta studentskih predstava. Pozorišna mreža Republike Srpske se širi i konačno se prepoznaje talenat, trud i entuzijazam ljudi koji dolaze sa Akademije umjetnosti u Banjaluci, a koji postaju nosioci pozorišnog i kulturnog života u Republici Srpskoj – kaže Vidović.
Iako posljednjih godina zbog filmskih, televizijskih, ali i organizacionih obaveza u Gradišci igra manje u teatru, on nema dileme o značaju pozorišta za njega kao glumca, ali i čovjeka.
– U prethodnih par godina mnogo više igram na filmu i jednostavno nisam mogao da radim u pozorištu kao što sam prije radio. Prije toga sam mnogo, mnogo radio u pozorištu i imao sjajne saradnje sa velikim rediteljima, sa svojim kolegama glumcima i pozorište je nešto što je za glumca najveći poligon. Meni je nekako, ne mogu reći krivo, sve se to nekako namješta sudbinski, ali imam i dalje svoje predstave na repertoaru NPRS, kao i predstavu “Scene iz bračnog života” sa Tamarom Krcunović koja je predstava GP Gradiška i tako dalje. Radim ovdje u Gradišci i za pozorište će uvijek biti vremena i mjesta u mom životu i uvijek ću se rado vraćati u pozorište, jer sve što je mene oblikovalo kao glumca i čovjeka suštinski je proisteklo iz porodice i pozorišta – ističe Vidović.
FILM
Izvan aktivnosti u vezi sa organizacijom “Ljubice”, Vidović je ovih dana bio zauzet snimanjem filma “Ruka pravde” u čiju je produkciju umiješan i kao glumac i kao koproducent.
– “Ruka pravde” će sigurno biti jedan od najznačajnijih filmova koji su kod nas snimani u posljednje vrijeme. Naime, riječ je o filmu koji govori o Blagoju Jovoviću, čovjeku koji je pucao na Antu Pavelića i koji ga je pronašao u Buenos Ajresu. Običnom čovjeku koji se sam, uz pomoć svog kuma Jakova Jovovića, koga ja tumačim, usudio da izvrši jedan odvažan zadatak ne bi li našao neku pravdu za sve žrtve Pavelićevog režima. I kuriozitet je da je producentska kuća “Kozara film”, čiji sam ja član, koproducent ovog filma. Naime, Audio-vizuelni centar Republike Srpske je podržao ovaj film u manjinskoj koprodukciji i, eto, Republika Srpska će imati tu čast da učestvuje u jednom ovakvom, mogu slobodno reći, jako, jako nacionalno značajnom filmu, koji je temom na mnogo načina vezan za ove naše prostore – rekao je Vidović.
Izvor: glassrpske.com